Styl pracy wpływa na nasze zachowanie, a w tym interakcje z innymi osobami oraz sposób, w jaki zarządzamy swoim czasem. Opisane poniżej style pracy zostały określone w książce Analiza Transakcyjna Julie Hay, którą bardzo polecam trenerom, nauczycielom, mentorom oraz osobom interesującym się rozwojem osobistym.

Style pracy nazywane są również "poganiaczami", ponieważ w swej przesadnej formie wywołują napięcie, stres i przymus, "poganiając" siebie podczas codziennych obowiązków. Oczywiście praca w danym stylu nie przynosi tylko i wyłącznie negatywnych skutków. Ma również swoje zalety. Dlatego warto mieć na uwadze w jakim stylu pracujemy i wyważyć swoje działania tak, by nie utrudniały nam życia. 

Nazwa sama w sobie daje nam do zrozumienia, że osoby pracujące tym stylem wykonują swoje obowiązki szybko, realizując je w krótkim czasie. Dzięki temu mogą osiągnąć znacznie więcej w odróżnieniu do osób, które pracują w stylu "bądź doskonały". 

Najwyższą skuteczność osiągają w sytuacjach stresujących, pracy pod presją w towarzystwie krótkich deadline’ów. Osoba typu spiesz się stara się wykonać swoje zadania przy jak najkrótszym przygotowaniu, oszczędzając przy tym czas na pogłębianie kontaktu z innymi członkami zespołu. Najczęściej sięga do swoich zadań w momencie, gdy są naprawdę pilne. Niestety, mimo prędkości, z jaką realizuje projekty, często swym podejściem wywołuje negatywny rezultat w postaci dużej ilości błędów, potknięć, które stają się pożeraczem czasu. Przez innych pracowników postrzegana jako osoba niecierpliwa, aktywna, mówiąca szybko, często przerywająca wypowiedzi innych. Osoby typu spiesz się nie są mistrzami planowania. Widać jak przebiegają z jednego spotkania na drugie, często zapominając o przygotowaniu do rozmowy, bazując na improwizacji i szczęściu. Będąc osobą pracującą w stylu spiesz się, staramy się zrobić niemalże wszystko na raz, by nie powtarzać zbędnych czynności - przenieść dużą stertę dokumentów, naczyń, toreb za jednym zamachem, co często skutkuje bólem pleców lub chaosem w naszym otoczeniu. 

Przeciwieństwo stylu spiesz się. Nieustannie dąży do perfekcjonizmu, który spowalnia jej działanie. Ciągłe szlifowanie projektów, doszukiwanie się błędów w wykonywanych zadaniach, sprawdzanie potencjalnych uchybień, utrudnia wykonanie pracy w określonym czasie. Trzeba jednak przyznać, że tego typu osoba jest świetnie zorganizowana: dokładnie planuje spotkania, przewiduje ewentualne problemy, sumiennie przykłada się do swoich obowiązków, za co jest szanowana wśród innych pracowników firmy. Niechętnie dzieli się wstępnymi projektami, sprawdzając pieczołowicie aż do samego końca, czy nie pojawiły się w nim jakieś błędy. Swoim uporem nie daje szansy na skorzystanie z pomysłów innych osób. Komunikacja bywa utrudniona, gdyż osoby w stylu bądź doskonały w swoich wypowiedziach wykorzystują wyszukane lub specjalistyczne słowa. Ci perfekcjoniści zazwyczaj nie wierzą w kompetencje innych i często zniechęcają swoim krytycznym podejściem. 

Bądź doskonały sortuje dokładnie dokumenty, jego biurko jest przejrzyście czyste, każdy przedmiot ma na nim swoje miejsce. Kawa stojąca na biurku ma przy sobie spodeczek i ewentualną serwetkę w przypadku rozlania. Spięty, dokładny i gotowy.

Osoba pracująca stylem sprawiaj przyjemność uwielbia działać w grupie. Współpracownikom ukazuje atencje i szczere zainteresowanie. Jej główny cel funkcjonowania to uzyskanie aprobaty innych członków zespołu. Osoba tego typu często uzależnia swój wynik pracy od opinii innych. Jej aktywne zabieganie o uwagę czasem jest postrzegane jako nadgorliwe i męczące. Dodatkowo, chętnie wyręcza w obowiązkach współpracowników, którzy początkowo doceniają jej wysiłek, a potem traktują jako wygodę. Osoby w typie sprawiaj przyjemność często próbują się domyślić, czego oczekuje jego rozmówca i spełnić jego potencjalne potrzeby. Niestety takie działanie nie zawsze może mieć pozytywny skutek. 

Idealnie odnajduje się w pracy w grupie, zapewnia jej harmonie, pracując nad tym by jej członkowie nawiązali więź i chęć współpracy. Nie zapomina o uczuciach innych, stara się postawić w ich sytuacji, nie umniejszając ich wartości. Często pyta o zdanie innych, jednak pytana przytakuje lub wycofuje się z własnej opinii w wyniku strachu przed odrzuceniem. 

W miejscu pracy często wykonuje za innych obowiązki lub drobne przysługi - to pobiegnie po kawę dla kolegi, to przyniesie papiery z ksero lub skoczy na pocztę, by wysłać za kogoś dokumenty. 

Osoby pracujące tym stylem, wkładają dużo wysiłku w wykonywanie zadań, napędzane nowymi wzywaniami (coś o tym wiem, ponieważ to mój styl pracy ;) Interesuje ich wszystko co odmienne i nowe, dlatego z dużym zaangażowaniem rozpatruje każdą z możliwości. Przez współpracowników ceniony za entuzjazm i motywacje, między innymi w rozwiązywaniu problemów. Mimo dużego entuzjazmu, bardziej skupia się na podejmowaniu co rusz kolejnych wyzwań niż osiągnięciu określonego wyniku i dobrego rezultatu pracy. Jego zaciekawienie szybko mija, wciąż potrzebuje nowych bodźców, by jego praca była skuteczna. Czasem zdarza się, że nie ukończą zadania z powodu zbyt dużego zainteresowania wszystkim co dzieje się wokół. Skutkiem takich działań jest przesunięcie odpowiedzialności na inne osoby - bądź co bądź, ktoś musi wykonać pracę w terminie.

W komunikacji z innymi często przeskakują z tematu na temat, natychmiast chcą wtrącić nową myśl. Często nie odpowiadają konkretnie na pytania, odbiegając od głównej idei rozmowy. Sami zadają kilka pytań na raz, utrudniając słuchaczowi udzielenie konkretnej odpowiedź na nie. 

W swojej pracy chwytają się nowych zadań i równie często zachęcają do realizowania innowacyjnych pomysłów. W trakcie wykonywania projektu dostają olśnienia i zasiadają do innej pracy, która w tym momencie wydaje się być priorytetem w przypływie nowych pomysłów.

Są to osoby spokojne, które nie mają problemu z pracą pod presją. Radzą sobie w każdych, nawet najbardziej ekstremalnych okolicznościach. Są szczególnie doceniani podczas sytuacji kryzysowych w firmie. Sprawiają wrażenie niezaangażowanych emocjonalnie, co pozwala im na chłodne rozwiązywanie problemów. Postrzegani są jako pracownicy spokojni, pewni i zdyscyplinowani ale czasem zbyt mechaniczni. Członków zespołu traktują trochę protekcjonalnie, jednak sprawiedliwie. W pracy utrzymują stosunki na charakterystycznie służbowym poziomie. Nie oczekują wsparcia od innych, potrafią pracować samodzielnie, niemniej niechętnie przyznaje się do porażki czy jakiejkolwiek słabości. Wysiłek włożony w wykonywanie nawet najtrudniejszych zadań bez wsparcia zespołu skutkuje często napięciem i problemami zdrowotnymi. 

Poprzez ich specyficzny styl pracy często sprawiają wrażenie osób pozbawionych uczuć i empatii, co wprawia w dyskomfort innych pracowników.

Osoba pracująca stylem bądź silny woli być przeciążona pracą niż pokazać innym, że nie może czegoś wykonać lub nie ma na to czasu. Często w głębi duszy pod tą maską obawia się odrzucenia, dlatego ich wypowiedzi podczas dyskusji są bardzo wyważone i powściągliwe.

Podsumowanie

Style pracy mają swoje odniesienie nie tylko w stosunku do spraw zawodowych, ale również ogólnego funkcjonowania w grupie oraz sferze prywatnej. Zachęcam do przyglądania się swojej pracy oraz innych, by ułatwić sobie komunikacje i uświadomić pewne procesy, które kierują nami w kontaktach z innymi ludźmi.

Jaki jest Twój styl pracy? :) Zapraszam do dzielenia się wnioskami w komentarzach.